[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zwierzęta pokryte grubym futrem, o mocnych łapach i równie silnych szczękach.
Niebezpieczne, szybkie, zwinne, nie boją się człowieka ani niedzwiedzia. Niels, o kilka lat
młodszy, zeskakuje z drzewa prosto w środek stada. Przyklęka i opada na czworaka.
Największy wilk, samiec, przywódca stada odwraca się w jego stronę płynnym ruchem. Za
chwilę rzuci się na niego i rozerwie mu gardło. Nic z tego. Brązowe oczy chłopaka lekko
rozbłysły. Jego wzrok uwięził spojrzenie wilka. Trwali nieruchomo patrząc sobie w oczy.
Wreszcie zwierzę opadło brzuchem na ziemię i zamachało ogonem jak zwykły domowy
kundel. Niels nachylił się nad truchłem sarny i wyrwał zębami kawałek mięsa. Po chwili
dołączyły do niego wilki.
Lekkie potrząśnięcie za ramię. Znowu byłem tu, w Polsce. Patrzyłem zdumiony na
siedzącego przede mną studenta.
- Co to było? -zapytałem.
- Nazwij to jak chcesz - powiedział obojętnie. - Jednej cechy nie mogę się pozbyć...
Próżności.
- Ty to zrobiłeś naprawdę? To z wilkami?
Kiwnął głową. Obojętnie.
-Przygotowywałem się do tego dwa lata. To jeden ze stopni wtajemniczenia.
Widziałeś, co pokazał bęben? Jakich figur dotknął pierścień?
- Tak. Ptak, olbrzym i karzeł...
- Ptaka można odczytać dosłownie - zastanawiał się. - Na bębnie są namalowane trzy.
Zazwyczaj rysowano tylko jednego, aleja lubię wiedzieć pewne rzeczy dokładnie... To ptak
średniej wielkości.
-Nie rozumiem.
- Zbliża się ptak - mruknął. - Zrozumiemy pewnie po fakcie. Często tak jest z
przepowiedniami. Można je rożnie interpretować, ale dopiero gdy coś się wydarzy,
stwierdzamy, że bęben powiedział prawdę. Tyle że pozostała zakryta... Olbrzym to znak
człowieka silnego. Silnego duchem - dodał widząc moją zaskoczoną minę. - To ktoś mądry, a
przy tym sprawiedliwy. Ktoś inny niż wszyscy ludzie.
-A karzeł?
-To nasz przeciwnik. Ubogi duchem i parszywy czynem...
- Możesz dowiedzieć się czegoś dokładniej?
- Nie... Ale ci trzej spotkają się niebawem... Dojdzie do konfrontacji.
Zatoczył widełkami okrąg po skórze bębna. W samym środku znajdowała się mała
swastyka.
- Czy to oznacza jakiegoś rasistę, nazistę, Niemca? - zapytałem.
- To znak ognia i słońca - powiedział patrząc mi w oczy. - Symbol, który pojawia się
na naczyniach na początku epoki brązu... Piękny, szlachetny znak przynoszący szczęście,
splugawiony niestety przez Hitlera i jego partię...
- Trudno jest wytrzymać wzrok wilka? - nie mogłem się powstrzymać przed zadaniem
tego pytania.
- Bardzo. Idz kiedyś do zoo i spróbuj... Tam niejako od razu jesteś górą. Wilk jest
uwięziony, jesteś jego panem. Ale w lesie, nad upolowaną zwierzyną, to on jest na swojej
ziemi, a ty to przybłęda...
- Jak rozumiem, to było jedno z ćwiczeń przed...
-Na ścieżkach ducha spotyka się istoty wielekroć grozniejsze od wilków. Magia
Saamów to bardzo niebezpieczna dziedzina. Z pokolenia na pokolenie przechodzą legendy o
dawnych szamanach. Złośliwych, opętanych, żywiących się ludzkim mięsem, mordujących
kogo popadło, gromadzących złoto... Niektórzy zsyłali na swój lud choroby, obłęd i śmierć...
%7łyli w trudnych czasach, życie hartowało ich znacznie mocniej niż obecnie, a przecież i oni
byli za słabi...
Ruszyliśmy do obozowiska. Magda jeszcze nie spała.
- Długo pana nie było - powiedziała. -Niepokoiłam się.
- Musiałem zadzwonić, a potem gadałem trochę z Nielsem - wyjaśniłem.
Kiwnęła głową. Nie dopytywała się o, czym rozmawialiśmy. Poszedłem do namiotu.
Zasypiając miałem ciągle przed oczyma ten sam obraz.
Zimowy las i stado głodnych wilków. Niepozorny student dokonał rzeczy, na jaką
nigdy bym się nie odważył...
***
Obudził mnie warkot motoru. Leżałem wsłuchując się w odgłos silnika. To nie był
motocykl policjantów. Oni mieli lekkie pojazdy, sportowe hondy przystosowane do pościgów
za samochodami. To zaś była ciężka maszyna. Wygrzebałem się ze śpiwora i wypełzłem z
namiotu.
Na polankę wjechał młody, szczupły mężczyzna. Siedział na starym motorze
[ Pobierz całość w formacie PDF ]