[ Pobierz całość w formacie PDF ]
silniejszym, z napastnikiem nawet z własnym okrutnym ojcem. Gdy był u władzy, wzorował się na
rosyjskich carach, zwłaszcza na Iwanie Groznym i Aleksandrze I, pogromcy Napoleona. Czasami
porównywał się nawet do Mikołaja II, władcy, który uwięził go, a potem zesłał na Syberię.
Ulubionym bohaterem Stalina był Hitler. Przeprowadzając czystki wzorował się na hitlerowskiej
Nocy Długich Noży. Gdy w czerwcu 1941 roku Hitler zaatakował Rosję, Stalin rozkazał wojskom
ochrony granic zaniechanie oporu. Sądził, że zaszło nieporozumienie. Po prostu nie mógł uwierzyć,
że Hitler atakuje, choć widziało to całe jego otoczenie.
Wielu komentatorów politycznych doszukało się w tej fascynacji elementów homoseksualnych, lecz
musimy pamiętać, że Stalin nienawidził również gejów. W 1933 roku, nie podając powodów,
ustanowił prawo zakazujące, pod grozbą surowej kary, stosunków homoseksualnych. Pózniej, dla
celów propagandowych, wymyślił spisek homoseksualistów . Twierdził, że ma on na celu obalenie
władzy. W styczniu 1934 roku rozpoczęły się masowe aresztowania homoseksualistów. Maksym
Gorki opublikował w
Prawdzie artykuł, w którym czytamy: Gdy zniszczymy homoseksualistów, faszyzm zniknie z
powierzchni Ziemi . Stalin często nazywał swych wrogów męskimi kurwami .
Krążyły plotki, że w połowie lat trzydziestych Stalin miał homoseksualną przygodę z szefem swojej
ochrony, węgierskim %7łydem K. W. Paukerem. Z pewnością to Pauker był w tym związku biernym
partnerem. Wiedział, co Stalin lubi. Jego popisowym numerem było odgrywanie roli Grigorija
Zinowjewa, który przed egzekucją upadł na kolana i objął cholewy swego kata. Naoczny świadek
relacjonuje: Stalin śledził każdy ruch Zinowjewa i co chwila wybuchał śmiechem. Gdy goście
zobaczyli, ile radości przysparza Stalinowi ta scena, poprosili o bis. Pauker posłusznie zrobił,
czego od niego żądano. Tym razem Stalin śmiał się tak serdecznie, że aż zgiął się w pół i trzymał
rękami za brzuch. Gdy Pauker zdecydował się na improwizację i zamiast paść na kolana wzniósł
ręce do nieba i wykrzyknął: Słuchaj, Izraelu, Pan jest twoim Bogiem! , Stalin nie mógł już
wytrzymać i krztusząc się ze śmiechu nakazał Paukerowi, by przerwał występ.
Pewne podteksty homoseksualne mogły mieć również pijatyki, jakie Stalin po wojnie urządzał na
Kremlu. Wśród zaproszonych byli wyłącznie mężczyzni. Członek ówczesnych polskich władz, Jakub
Berman, uczestniczył w 1948 roku w jednym z takich przyjęć.
Wspominał, że tańczył z Mołotowem. Z pewnością chodzi o panią Mołotow? zapytano go. Nie,
nie było jej tam odrzekł Berman. Przebywała przecież w obozie pracy.
Tańczyłem z Mołotowem. Musiał to być walc, a w każdym razie coś łatwego, bo nie mam pojęcia o
tańcu. Po prostu przestawiałem stopy do rytmu . Jak kobieta? padło pytanie.
Tak, Mołotow prowadził odparł Berman był niezłym tancerzem . Stalin tymczasem obsługiwał
gramofon i patrzył. Zdaniem Bermana, bawił się doskonale.
Nie był to odosobniony incydent. Stalin często zmuszał mężczyzn, by tańczyli ze sobą. W
rzeczywistości na Kremlu było coraz mniej kobiet. Podobnie jak pani Mołotow przebywały w
obozach pracy. Stalin włączył się do zabawy jeden jedyny raz. Wypiwszy bruderszaft z Tito, chwycił
jugosłowiańskiego przywódcę wpół i ruszył z nim w tan do skocznej, ludowej melodii. Tańczył z
takim ogniem, że kilkakrotnie nogi oszołomionego Tito odrywały się od parkietu.
William Bullitt, w latach trzydziestych amerykański ambasador w Związku Sowieckim, opowiada o
jeszcze bardziej szokującym wydarzeniu: Stalin był wobec mnie nadzwyczaj kordialny. Pewnego
razu, gdy wypił trochę za dużo, ucałował mnie namiętnie w usta. Cóż za przerażające
doświadczenie!
Aawrentij Beria miał stać się następcą Stalina. Był szefem jego tajnej policji, znanym z brutalnych
gwałtów na młodych dziewczętach.
Podobnie jak w przypadku większości potencjalnych dyktatorów, życie seksualne Berii było z pozoru
[ Pobierz całość w formacie PDF ]