[ Pobierz całość w formacie PDF ]
do wody, zmęczeniem), wymaga też odwagi, stanowczo
ści i zdecydowania.
Wyższy poziom sprawności pływackiej można zdobyć jedynie system
tyczną i sumienną pracą. I tutaj dużą rolę do spełnienia ma nauczycie' "^ trener, będący
wzorem do naśladowania dla swojego wychowanka. ^a
miast nauczanie i doskonalenie umiejętności pływackich jest procesem wychowawczym,
musi więc być realizowane w sposób celowy i planowy.
Celem podstawowym pływania korekcyjnego jest wszechstronne oddziaływanie zdrowotne
na organizm dziecka upośledzonego umysłowo, jego aparat ruchu, jak i poszczególne układy
oraz narządy.
Pływanie korekcyjne jest:
1) formą nauczania podstaw pływania (I etap pływania) i zwiększania umiejętności
pływackich (II etap pływania korekcyjnego),
2) zmniejsza nadmierne napięcie mięśniowe oraz rozluznia (odpręża) organizm w wodzie,
3) pobudza czucie głębokie, doprowadzając do samokontroli ułożenia ciała w wodzie
(autokorekcja),
4) podnosi sprawność ogólną i specjalną dziecka.
5) wpływa na wydolność krążeniowe - oddechową ćwiczącego,
6) przyczynia się do masażu ciała podczas wykonywania ćwiczeń z różną prędkością i w
różnych pozycjach,
7) uodparnia i hartuje organizm dziecka,
8) zwiększa ruchomość w stawach ograniczonych przykurczami mię-śniowo-więzadłowymi,
9) umożliwia kształtowanie równowagi i koordynacji ruchowej,
10) sprzyja wprowadzaniu ćwiczeń asymetrycznych (jednostronnych),
11) umożliwia stosowanie skoków i wślizgów do wody o charakterze czynnej elongacji
kręgosłupa,
12) sprzyja stosowaniu ćwiczeń oddechowych - mających decydujący wpływ na zwiększenie
pojemności płuc (wzmacnianie mięśni okalających klatkę piersiową),
13) umożliwia stosowanie ćwiczeń wypornościowych i antygrawitacyj-nych pod kątem
kształtowania poczucia równowagi.
Należy dodać, że kultura fizyczna jako niezbędny czynnik wszechstron-"ego rozwoju ucznia
niepełnosprawnego intelektualnie potęguje oddziaływania wychowawcze szkoły, buduje
poczucie odpowiedzialności oraz wiarę ^ własne siły. Wraz z innymi przedmiotami nauczania
służy rehabilitacji osób upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym i ma dla ich roz-
^ju ogromne znaczenie.
W pracy z dzieckiem upośledzonym słuszne zdaje się stosowanie trzech ^pow, stanowiących
nierozłączną całość kinezyterapeutycznego programu Uprawniania dziecka w środowisku
wodnym.
Etap I - wprowadzający - obejmuje około 40-45 jednostek lekcyj-ych (w zależności od
uzdolnień motorycznych dzieci). Składa się na niego:
a) oswojenie ciała dziecka z wodą, zapoznanie z właściwościami środowiska wodnego, ze
sprzętem pływającym i jego zachowaniem się
w wodzie podczas rozmaitych ćwiczeń,
b) ułożenie ciała dziecka w wodzie - ćwiczenia wypornościowe,
c) nauczanie nabierania powietrza i wstrzymywania oddechu w zależno-
ści od potrzeb i możliwości,
d) wdrażanie do ćwiczeń w pełnym zanurzeniu z otwieraniem oczu pod
wodą,
e) nauczanie podstawowych form poruszania się w wodzie na piersiach
i na grzbiecie z pracą naprzemienną ramion i nóg z użyciem sprzętu
pływającego. Etap II - przejściowy - czas trwania około 25 jednostek lekcyjnych.
Obejmuje on:
a) opanowanie wskazanych sposobów i styli pływania oraz ich doskonalenie (ćwiczenia
symetryczne, naprzemianstronne lub obustronne
równoczesne),
b) doskonalenie umiejętności specjalnych, wyuczonych w etapie I (stosowanie środków
dydaktycznych w celu dokładniejszego wykonania
niektórych ćwiczeń). Etap III - wlaściwy - czas trwania - nieokreślony, zalecany do
chwili zatrzymania lub cofnięcia wady. Zawiera się w nim:
a) doskonalenie poznanych elementów, ćwiczeń z I etapu wraz ze zwiększeniem ich stopnia
trudności i ilości powtórzeń,
b) wprowadzanie indywidualizacji ćwiczeń,
c) asymetria ćwiczeń w wodzie z włączaniem sterowania górnego i dolnego (obręcz barkowa
i obręcz biodrowa) podczas pływania na dystansie - ćwiczenia zalecane głównie w formie
zadaniowej ścisłej.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]